ขอต้อนรับ นิวคาสเซิ่ล สู่”บิ๊กเซเว่น”

ใครจะไปคาดคิดว่า นิวคาสเซิ่ล ยูไนเต็ดที่ปกติต้องดิ้นรนหนีตกชั้นมาเกือบตลอด พบวีกเอนด์ล่าสุดจะพุ่งพรวดยึดอันดับ 3 บนตารางพรีเมียร์ลีก

บางคนบอกไม่ใช่เรื่องแปลกเท่าไรนักหรอก เดอะแม็กพายส์ผลงานดีมาตั้งแต่ครึ่งหลังของฤดูกาลที่แล้ว จะเปรี้ยงปร้างอย่างต่อเนื่องก็ปกติ แถมมีเงินอีกเป็นฟ่อนไว้สำหรับใช้จ่ายซื้อผู้เล่น

แต่ประเด็นมันไม่ได้อยู่ที่มีงบประมาณก้อนโต แล้วจะต้องทำทีมได้ดีเสมอไป บางคราวเงินนี่แหล่ะที่แว้งมาเล่นงานเอง

นิวคาสเซิ่ลอาจจะหลุดพ้นจากหลืบเงา ไมค์ แอชลี่ย์ เจ้าของสโมสรคนก่อน ซึ่งโดนขับไล่ไสส่งไม่เว้นวัน ทำทีมล้มเหลวสิ้นสภาพ มองแต่ผลประโยชน์เข้ากระเป๋าเป็นหลักแล้วก็จริง

นิวคาสเซิ่ล กับการมาของนายทุนชุดใหม่

แต่การเข้ามาของนายทุนใหญ่แห่งซาอุดิอาระเบีย นำโดย Public Investment Fund จากริยาด ก็ไม่อาจรับประกันว่าทุกอย่างจะราบรื่นเสมอไป ทว่าดีกว่าปล่อยให้ แอชลี่ย์ ปู้ยี่ปู้ยำ อย่างน้อยยังมองเห็นอนาคตว่าจะดีขึ้นบ้าง

เท่าที่ผ่านมาสาลิกาดงเหมือนโดนคำสาป เจออาถรรพ์หรือเรื่องลึกลับที่มองไม่เห็น ตามเล่นงานหลอกหลอน ถึงไม่เคยประสบความสำเร็จสักที

ทั้งที่พวกเขาเป็นทีมใหญ่สุดในแถบนอร์ธอีสต์หรืออีสาน คนทั้งเมืองนิวคาสเซิ่ล ซึ่งถูกเรียกว่าชาวจอร์ดี้ ต่างเป็นแฟนบอลผู้ซื่อสัตย์ เอาใจช่วยเสมอมา แม้ในวันที่ตกต่ำลงไปเล่นลีกรองหรือต้องผิดหวังสุดขีด ก็ไม่เคยหนีไปไหน ด้วยความหวังว่าสักวันจะกระเตื้องขึ้น

หนล่าสุดที่นิวคาสเซิ่ลได้แชมป์ลีกสูงสุดของอังกฤษหรือที่เรียกว่าพรีเมียร์ลีกในปัจจุบัน ต้องย้อนไปไกลสุดกู่ถึงฤดูกาล 1926/27 จะครบ 100 ปีแล้ว มันนานจนแฟนบอลที่เคยร่วมฉลองความสำเร็จตอนนั้น คงดับสิ้นกันหมดแล้ว

ส่วนครั้งสุดท้ายที่คว้าแชมป์เอฟเอ คัพ ย้อนไปยังปี 1955 นี่ก็นานนมจนแทบจะลืมเช่นกัน

แชมป์หนล่าสุดของพวกเขาคือยูฟ่า อินเตอร์โตโต้ คัพ ในปี 2006 ซึ่งหมายถึงการคว้าแชมป์ในรอบคัดเลือกรายการนี้ ก่อนจะได้เข้าร่วมเล่นยูฟ่าคัพหรือยูโรปาลีกในเวลานี้ ซึ่งเอาเข้าจริงมันเล็กน้อยมากเลยสำหรับทีมอื่น

แฟนบอลรุ่นกลาง น่าจะพอจำช่วงนิวคาสเซิ่ล ก้าวขึ้นมาท้าทายบังลังก์พรีเมียร์ลีกของแมนฯยูไนเต็ดยุคกลางทศวรรษ 90 ได้พอสมควรเลย

ใช้เงินทุ่มสุดตัว มันคุ้มจริงๆหรอ?

การลงทุนครั้งใหญ่ จนได้รับสมญาว่าเป็น “เจ้าบุญทุ่ม” ทำให้นิวคาสเซิ่ล ถูกจับตามองความเคลื่อไหวมากเป็นพิเศษ หลังจากที่แบล็คเบิร์น โรเวอร์ส เจ้าบุญทุ่มเดิมเริ่มแผ่วลงและเริ่มเข้าใจแล้วว่า เงินไม่อาจซื้อความสำเร็จได้ในแบบระยะยาว หากก้มหน้าก้มตาใช้แต่ซื้อผู้เล่นเก่งๆเข้ามาอย่างเดียว

พวกเขามีดาวดังตัวปังๆอย่าง อลัน เชียเรอร์ , ดาวิด ชิโนลา , เลส เฟอร์ดินานด์ , เดวิด แบ็ตตี้ หรือ ฟิลิป อัลแบร์ อยู่ในทีม เทียบคุณภาพและมูลค่าในแบบปอนด์ต่อปอนด์แล้ว เหนือกว่าขุมกำลังของแมนฯยูไนเต็ดในยุคเดียวกันด้วยซ้ำ

แนวทางการทำทีมเวลานั้นคือมุ่งเน้นเรื่องความสำเร็จให้เร็วที่สุด ทำอย่างไรก็ได้ไปเอาโทรฟี่ระดับเมเจอร์มาประดับในตู้โชว์ที่เซนต์ เจมส์ พาร์คโดยด่วนเลย

อย่างไรก็ตามเมื่อได้เพียงแค่เข้าใกล้เท่านั้นเอง ไม่เคยไปถึงที่หมายเลย งบดุลก็มีปัญหา จากการใช้จ่ายอย่างสุรุ่ยสุร่าย

สาลิกาดงใช้เงินกวาดต้อนผู้เล่นราคาแพงมามากมาย ไม่นับต้องลงทุนค่าจ้างมหาศาล แต่ผลลัพธ์กลับไม่คุ้มค่า เพราะในโลกของฟุตบอล การเป็นรองแชมป์หรือได้อันดับ 2 แทบไม่มีค่าหรืออยู่ในความทรงจำเลย

ในช่วงท้ายที่ เซอร์ จอห์น ฮอลล์ นั่งเก้าอี้ประธานใหญ่และเป็นผู้วาดโปรเจคต์ใหญ่ เริ่มมองเห็นหายนะแล้ว เลยต้องจัดการเปิดประชุมบอร์ดบริหารโดยด่วน เพื่อร่วมกันหาทางออก

ไม่มีอะไรดีไปกว่าหาเจ้าของใหม่ ซึ่งตอนนั้นไม่มีเวลาสกรีนด้วยซ้ำจะเอาคนที่มีคุณสมบัติเหมาะสมครบถ้วน คิดว่าใครมีเงินก็เดินเข้ามาเลย ตอนนั้นสถานการณ์เขม็งเกลียวมาก

นั่นจึงเป็นเหมือนการเปิดประตูต้อนรับ ไมค์ แอชลี่ย์ เข้ามาครอบครองนิวคาสเซิ่ล ซึ่งแรกเริ่มดูดีมีความหวัง ก่อนมันจะกลายเป็นภาพมายาในเวลาต่อมา

ปิดเมืองฉลอง 14 ปี แห่งความขมขื่น

แฟนบอลนิวคาสเซิ่ลหรือที่เรียกตัวเองว่าทูน อาร์มี่ ต้องกล้ำกลืนฝืนทนมานานถึง 14 ปีเต็ม กว่าจะหลุดพ้นหนีมาจาก แอชลี่ย์ ได้สำเร็จ พอรู้ข่าวทั้งเมืองนิวคาสเซิ่ลแทบจะฉลองกันเลย

สตีฟ บรู๊ซ ผู้จัดการทีมคนเดิมอยู่ยากและคงทำใจไว้แล้วว่าต้องไป ก่อนทางบอร์ดบริหารชุดใหม่ซึ่งใช้ อะแมนด้า สเตฟลี่ย์ หญิงเหล็กผู้ถือครองหุ้นในทีม 10 เปอร์เซนต์รับบทนอมินีหรือคนออกหน้า

มีการแต่งตั้ง เอ็ดดี้ ฮาว กุนซือหนุ่มใหญ่ไฟแรง ซึ่งผ่านการพิสูจน์ผลงานจากการคุมบอร์นมัธมาเป็นกุนซือ รวมถึงทาบทาม แดน แอชเวิร์ธ มาเป็นผู้อำนวยการกีฬา ในวงการต่างรู้ดีว่านี่คือคนที่มีฝีมือ เก่งกาจในการบริหารนักเตะและเลือกเฟ้นหาระดับคุณภาพ

ตอนที่กลุ่มทุนซาอุฯเข้ามา มีความเชื่อกันว่าน่าจะใช้เงินหลอกล่อยวนยั่วบรรดาแข้งดังทั้งหลาย ให้เก็บเสื้อผ้าใส่กระเป๋าย้ายมาร่วมทีม ตามสำนวนจีนที่ว่ามีเงินก็จ้างผีโม่แป้งได้นั่นแหล่ะ

อย่างไรก็ตามพวกเขาใช้เงินก็จริง ทว่าเน้นแบบที่ใช้ประโยชน์และเหมาะสมกับสถานการณ์ของสโมสร ไม่ได้สนใจพวกซูเปอร์สตาร์ทั้งหลาย บ่งบอกถึงนโยบายที่ตั้งใจทำทีมฟุตบอลแบบยั่งยืน

2 ตลาดที่ผ่านมา อันหมายถึงหน้าหนาวเมื่อมกราคมกับซัมเมอร์ล่าสุด ทุ่มทุนไปไม่น้อย แต่นักเตะเหล่านั้นสามารถช่วยผลักดันทีมก้าวไปข้างหน้าอย่างมั่นคง ผสมผสานกับพวกนักเตะเก่าที่ถูกรีดประสิทธิภาพอย่างเต็มที่

ต้องยอมรับว่า แม้จะไม่ได้ตั้งเป้ามาไกลขนาดเกาะติดอันดับ 3 พรีเมียร์ลีก แต่โปรเจคต์ของนิวคาสเซิ่ลชัดเจนมากๆว่า ต้องกลับมายิ่งใหญ่ รวมทั้งสร้างความสุขให้แฟนๆ

อีกไม่นานเราคงได้ยินคำว่า “บิ๊กเซเว่น” และนิวคาสเซิ่ลจะเข้าไปเป็นสมาชิกใหม่แน่นอน